Iemand verliezen van wie je houdt is een gevoel dat niet in woorden te beschrijven is. Het verdriet kan weken, maanden en uiteindelijk jaren duren.
Maar zelfs als de tijd veel wonden heelt, zal het verdriet en het verlies altijd blijven.
Sylvia Ross verloor meer dan veertig jaar geleden haar geliefde vader en gaat sindsdien elke dag naar zijn graf.
Ze heeft het graf verzorgd, bloemen geplant en voelt een zekere rust op de plek waar haar vader ligt.
Maar onlangs kwam ze erachter dat het allemaal een leugen was.
Het graf waar ze al meer dan veertig jaar naar toe ging, bleek van een heel ander persoon te zijn, meldt het Britse Metro.
Hoewel de dood net zo vanzelfsprekend is als het leven, is het telkens wanneer je ermee geconfronteerd wordt, even moeilijk.
Als iemand van wie je houdt overlijdt, verdwijnt tegelijkertijd ook een deel van jezelf.
Alle herinneringen blijven natuurlijk, maar de wens om nog samen dingen te beleven zal nooit vervuld worden.
Het is een duisternis waar je doorheen moet om er aan de andere kant uit te komen – in het licht.
Sylvia Ross weet precies hoe de pijn van het verlies van een dierbare voelt.
Ruim veertig jaar geleden nam ze afscheid van haar geliefde vader, John Thomas Thompson.
Al die jaren heeft ze zijn grafsteen die ze door en door heeft verzorgd, bezocht in Aukland, Nieuw-Zeeland.
Ze heeft altijd bloemen achtergelaten als hij jarig was, met Kerstmis of andere feestdagen die veel voor de familie betekenen.
Het is een plek geweest waar Silvia vrede en rust ervaarde en een hechte band met haar vader leek te voelen.
Maar na al die jaren het graf te hebben bezocht, heeft de familie schokkend nieuws gekregen.
Verkeerde man begraven op het kerkhof
Het graf waar ze veel tijd hebben doorgebracht blijkt van een volslagen vreemde te zijn, Frederick Brown genaamd, schrijft het Britse Metro.
Maar wat is er dan met John gebeurd?
Het bleek dat hij op hetzelfde kerkhof lag – maar een beetje verder weg.
“Ze is er kapot van toen ze vernam dat haar vader daar heeft gelegen, denkend dat niemand van ons om hem gaf, geen bloemen, geen bezoekjes, niets”, zegt Sylvia’s dochter Lynette.
“We walgen ervan en mijn moeder is diepbedroefd. Ik heb mijn grootvader nooit ontmoet, maar mijn moeder bezoekt zijn graf al 43 jaar en is er helemaal kapot van”.
De fatale fout werd ontdekt toen de familie zag hoe iemand een bord met een andere naam had opgehangen op het graf waar ze dachten dat John lag.
Bij nader onderzoek bleek John verder weg te liggen.
“Toen mijn grootvader stierf, belde moeder de kerkenraad en vroeg hen een markering te plaatsen waar hij begraven was, zodat ze wist waar ze naar toe moest”, zegt de dochter.
“Ze hebben het op de kavel gezet die we mijn hele leven hebben bezocht en waar we bloemen hebben gebracht voor elke verjaardag, Kerstmis en Vaderdag, terwijl hij daar eigenlijk nooit heeft gelegen.”
“Het is gewoon walgelijk, hoe kunnen ze zoiets eenvoudigs zo verkeerd doen.”
De kerkenraad verontschuldigt zich nu bij de familie en heeft de graven verplaatst zodat John nu op zijn rechtmatige plaats ligt.
Verpletterend nieuws. Niemand zou dit moeten meemaken! Veel sterkte aan de familie in deze moeilijke tijd!